Κι η μνήμη μπλάβιζε στο χρόνο
Ρημαγμένη απ' τις νυχιές αδιάφορων συμβάντων
Περαστικών
Κι η ορμή ξεθύμαινε σπρωγμένη απ' των ευθυνών τη βιάση

Κι οι μέρες μου μοιρολοΐστρες πάνω απ' τα χαρακώματα της νύχτας
Απόμειναν στα μαύρα τυλιγμένες να πενθούν
Για όσα τα όνειρα ψιθύριζαν για τ' αύριο

μαρια