Όσες φορές θα μ' ακούς, θα σου λέω... "τόσες φορές πέθανα"

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013


Χιλιάδες μέρες έρχομαι.
Αιώνιων σιγών απολίθωμα.
Μητέρα κλαίουσα.




Αναρτήθηκε από Μαρια Τζιατζιου στις 12/19/2013 04:42:00 π.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Κάθε τελεία του ποιητή ένα μικρό σημαδάκι έρωτα

Ποίηση

Ποίηση

.

.
Όποιο δρόμο και να πάρουμε, στο ίδιο σύμπαν θα χανόμαστε... Maria
Η φωτογραφία μου
Μαρια Τζιατζιου
Slnc
Για μένα η ποίηση, δεν είναι φιλοδοξία.Αλλά τρόπος για να μένω πάντα μόνος. Φερνάντο Πεσσόα
Προβολή πλήρους προφίλ

οι σύνδεσμοί μου

Αναρτήσεις

  • ►  2016 (1)
    • ►  Ιουλίου 2016 (1)
  • ►  2014 (7)
    • ►  Σεπτεμβρίου 2014 (2)
    • ►  Ιουλίου 2014 (1)
    • ►  Μαΐου 2014 (1)
    • ►  Μαρτίου 2014 (1)
    • ►  Φεβρουαρίου 2014 (1)
    • ►  Ιανουαρίου 2014 (1)
  • ▼  2013 (22)
    • ▼  Δεκεμβρίου 2013 (2)
      • Χιλιάδες μέρες έρχομαι. Αιώνιων σιγών απολίθωμ...
      • Δεν είναι μοίρα που ζωστήκαμ' απ' τη μέση και αλα...
    • ►  Οκτωβρίου 2013 (1)
    • ►  Σεπτεμβρίου 2013 (2)
    • ►  Αυγούστου 2013 (2)
    • ►  Ιουλίου 2013 (1)
    • ►  Ιουνίου 2013 (1)
    • ►  Απριλίου 2013 (4)
    • ►  Μαρτίου 2013 (5)
    • ►  Φεβρουαρίου 2013 (1)
    • ►  Ιανουαρίου 2013 (3)
  • ►  2012 (171)
    • ►  Δεκεμβρίου 2012 (2)
    • ►  Νοεμβρίου 2012 (2)
    • ►  Οκτωβρίου 2012 (9)
    • ►  Σεπτεμβρίου 2012 (5)
    • ►  Αυγούστου 2012 (8)
    • ►  Ιουλίου 2012 (11)
    • ►  Ιουνίου 2012 (34)
    • ►  Μαΐου 2012 (36)
    • ►  Απριλίου 2012 (6)
    • ►  Μαρτίου 2012 (23)
    • ►  Φεβρουαρίου 2012 (19)
    • ►  Ιανουαρίου 2012 (16)
  • ►  2011 (132)
    • ►  Δεκεμβρίου 2011 (14)
    • ►  Σεπτεμβρίου 2011 (8)
    • ►  Αυγούστου 2011 (2)
    • ►  Ιουλίου 2011 (1)
    • ►  Ιουνίου 2011 (3)
    • ►  Μαΐου 2011 (13)
    • ►  Απριλίου 2011 (18)
    • ►  Μαρτίου 2011 (71)
    • ►  Φεβρουαρίου 2011 (2)

Να σε φωνάξω με τ' όνομά σου
ή να σε αφήσω για πάντα, στίχο, μέσα μου;

Φωτιά ο χρόνος που φεύγει

κι η ζωή μια καρβουνιά στο έρεβος της μνήμης




Συνολικές προβολές σελίδας

Οι εξής με ανέχονται...

okairos

,

,
Οι λέξεις είναι μάγισσες
και υφαίνουν το συναίσθημα με μαεστρία.
Σαν η αράχνη τον ιστό της...
Τζιάτζιου Μαρία. Θέμα Φανταστικό Α.Ε.. Από το Blogger.