Αντίλαλος

Αποζητώ...εκεί που πατώ ξυπόλυτη,
αχνούς απ' τις ανάσες σου..
Και λούζομαι
κι αποκοιμιέμαι,
στις γούρνες που έπλυνες τα χέρια σου
κι άφησες άπλυτη ψυχή,
να με χτίσει στα τείχη σου..


Ξεζούμισα το νου
και μόνον εσύ στάλαξες.
Αγνάντεψα τον κόσμο
και μόνο εσένα είδανε τα μάτια μου.
Έκανα να φωνάξω και
τ' όνομά σου μοναχά, κάθε φορά
μου 'στελνε πίσω ο μακρινός μου αντίλαλος.


Χαρά της ατέλειωτης γιορτής μου
που δε φάνηκες
Καημέ της αναπόφευκτης λήθης μου
Κρύψου κάτω απ' το σεντόνι
του ανεκπλήρωτου
και του απαρηγόρητου
του μακρινού
και του παντοτινού μου έρωτα
να ζεσταθείς από την αύρα μου.
Κι εγώ ας ζεσταθώ απ' την απουσία ...