δακρυ

Από τα μάτια
τρέχουν εικόνες
και τα γιατί παραμερίζουν
Του πρώτου ιλίγγου ο πυρετός χα'ι'ρολογάει μέσα μου
Στη μέση του λαιμού μου βρίσκει να ξαποστάσει
                                                                      και
                                                      πνίγει τις ανάσες μου
Αδημονούν τα κουρασμένα κλάματά μου,
για τη συγχώρεση.
όχι γι' ανάπαυση...
γιατί το ξέρω
πως τα δάκρυα της γέννας μου
ως τα στερνά μου
σαν τους τσιγγάνους θα γυρνούν
στα μάγουλά μου

τζιάτζιου μαρία