Κάνε με δρόμο να περνώ αθόρυβα, κάτω απ' τα πόδια σου
Κάνε με ώρα, να πλέκεις στεφάνια τους κύκλους μου
Κι εγώ θα γίνω η ψυχή, της μιας σου ζωής στο άπειρο
έρωτας, να σε πονάω πάντα
έρωτας, να σε πονάω πάντα
Κακό όνειρο να μην γιατρεύομαι
Οδύνη βαθιά, να μην ξεχνιέμαι.
Φτώχεια, να μη σε χορταίνω,
θάνατο,
θάνατο, να μην σ' ανασταίνω...