Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012


Παραταγμένες οι νύχτες των εκκωφαντικών μου σιωπών
μ’ εγκαταλείπουν.
Η σκόνη τους ύπουλες γλώσσες φωτιάς στο σαλόνι.
Σκίτσα σου διάσπαρτα παντού
και το ξέχειλο από λέξεις κόκκινο τετράδιο
στο συρτάρι, φωνάζει γοερά το όνομά σου!

Ακριβά  μου κόστισε το Φθινόπωρο...
Ακριβά πλήρωσαν και τα μολύβια τόσα δάκρυα 

Τζιάτζιου Μαρία






Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Εκείνη άνοιξε με τα τρυφερά της δάχτυλα
ένα της κουμπί απ' το πουκάμισο
Εκείνος γεύτηκε, σεμνός προσκυνητής,
κόκκινο κρασί,
μεταλαβιά απ' τα στήθια της
τα ξέχειλα ηδονές και ευαγγέλια.
Και με στωικότητα
σαν παλιοί εραστές
διάβηκαν το κατώφλι της οδύνης
με τη γυαλάδα της μέθης στα μάτια
απ' τα αιώνια, των απωθημένων, δάκρυα
γατζωμένοι επαίτες
ο ένας στην οσμή του άλλου,
μαθαίνοντας σιωπηλά να διαβάζουν
στ' άγιο προσευχητάρι της σάρκας,
συλλαβή τη συλλαβή,
τη Θεία ένωση των λέξεων...
την άμετρη ευτυχία των αμνών.
Κι ο κόσμος μακρινός ακούστηκε
Ασαφής
Κι οι φωνές του, άγνωρες.
Κι η κόλαση, μια ανάσα απ' την ανάσα

Τζιάτζιου Μαρία