Τετάρτη 18 Απριλίου 2012



Απόλυτη καταστροφή οι χίλιες σκέψεις
Χιλιοπαιγμένο τραγούδι στο πικ απ
με τη βελόνα κολλημένη στο ψε- ψε- ψε-
Μελωδία ανίκανη να σε μερέψει.
Τα παράθυρα όλα ανοιχτά.
Οι κουρτίνες ανεμίζουν.
Και κάθε φορά
Κάθε φορά που νοείς  να μετανιώσεις
εκείνο το αστέρι που βολτάρει στον ουρανό χαρούμενο
ξυπνάει την ανήσυχη βασίλισσα του παραμυθιού...
Απόλυτη οδύνη μια βασίλισσα που κάθεται 
πάνω στο στέμμα της
με τα παπούτσια της στο χέρι, συλλογιέσαι.
Ας θες..
Πώς να της αλλάξεις γνώμη 
όταν τα μεταξένια της μαλλιά τα μάζεψε ψηλά
για χάρη της νύχτας...
Κι ο αέρας που της χαϊδεύει το λαιμό ψιθυρίζει στ' αφτί σου
πιο όμορφα απ' τις μουσικές των ανθρώπων
με το άρωμά της καμπύλη εικόνα στα μεθυσμένα μάτια
που δε θα πουν την αλήθεια μη ραγίσει ο ουρανός
και δε θα σκύψουν χαμηλά 
μην ο θεός κλάψει στα πόδια της
και βουτηχτεί στην ανάσα της χίμαιρας
τρελή να πνιγεί στο άχραντο λιοστάσι της προσμονής
μακριά,
μακριά και κάποτε  


τζιάτζιου μαρία