Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Περαστικά!
Απέκρουσες την κτηνωδία της αυτοκαταστροφής;
Περαστικά!
Τα μαλλιά σου βρωμάνε ακόμα
και τα χνότα σου.
απο κείνο το "γιατρικό" που ΄λεγες
όταν το 'σταζες στα καμένα σωθηκά σου
με το χωνί
να σε γειάνει απ' την ασθένεια...
"Νοσώ" είπες
" την αρρώστια μου τη λένε *ζωή*
και κατατρώει κάθε μέρα λίγο λίγο απο πάνω μου.
Με πληγώνει το πρωί που ανοίγω τα μάτια μου
και πονάει ως αργά...
Μα δε θέλω βοήθειες..
Για τω Θεώ!!!
Όχι άλλη εξαπάτηση.
Όχι άλλους γιατρούς που λιμαίνονται
τα πεθαμένα μου κύτταρα
προς "εξέτασην".
Αφήστε την αρρώστια μου
να διαπραγματευτεί με το θάνατο
για να πω μια φορά..
πως έπραξε ελεύθερα.
Κι εγω της δίνω τη συγκατάθεσή μου
κι αναλαμβάνω τις ευθύνες μου.
Και χειροκροτώ ό,τι αποφασίσει.
Δικιά μου είναι, αφήστε μας!
Ο καθένας δικαιούται τουλάχιστον,
να καταλήξει ήρεμα..."