Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

Οι άγγελοί μου
Πεθαίνουν ένας ένας
Κάθε μια στιγμή που σε ξεχνώ
Ψυχοραγούν στην αγκαλιά μου ματωμένοι
Κι ύστερα ευωδιάζει θυμίαμα θανάτου
Στις χούφτες, στα μάτια, στα ανάκατα μαλλιά μου
Και στα χείλη που φιλούν στα κουφάρια τους
Την υγρή αφή της σήψης.

Έτσι με ηρεμεί όποιο μικρό τέλος σου δίνω
Στο χορό με τα πένθιμα μοβ 
Όταν ασυνάρτητα στριγκλίζουν τα ρέκβιεμ μέσα μου
Κι ο κόσμος γυρίζει, γυρίζει,
Εξακολουθεί να γυρίζει...

Ως που να αρχίσει αγάπη απ' την αρχή

Ως που να ελπίσω ξανά ότι λησμόνησα

                                                                       Τζιάτζιου Μαρία