Με προλαβαίνεις

Έχω σταθεί στη στάση που κατέβηκα.
Από 'κεί η ανάσα δεν έκανε, ένα βήμα μπρος.
Με προλαβαίνεις γιατί δεν κύλισε ο χρόνος.
Γιατί δεν πήρα τα μάτια μου από πάνω σου.
Γιατί σε κοίταγα που ερχόσουν
Στις έξι, στις εφτά, στις έντεκα.
Με προλαβαίνεις
γιατί ερχόσουν...
Κι είχα το νου μου να φανείς
Δεν έκλεισα τα μάτια μου.

Ποτέ στα μαξιλάρια μου δεν ξάπλωσα
Ποτέ νωρίς.
Γιατί αργά, μα ερχόσουν

Εγώ,  ε κ ε ί.
Κι η χούφτα των ονείρων μου γυμνή
σαν υπνοβάτης
κι οι εναερίτες φόβοι μου  διάσπαρτοι.

Κι η Βηθλεέμ μακριά

Κι η κρήνη του έρωτα ξερή.

Κι εγώ διψούσα.

Με προλαβαίνεις...

Αν μια Αριάδνη βρεις στο δρόμο σου

τάχυνε που διαβαίνεις