Απόσπασμα απ' το έργο του Μενέλαου Λουντέμη "Τα πλοία δεν άραξαν"

[...]
Με είχε ποτίσει η ψυχολογία του ναυαγού που
βαστά μέσ' το  κρύο ολόκληρη νύχτα.
Και το πρωί που ημερώνει και ζεσταίνει η θάλασσα
αφήνεται να πνιγεί γιατί βλέπει
πόσο ωραία και πόσο μακριά είν' η στεριά...
[...]