Ξεχασμένος στην ελλειπτική τροχιά σου
παράφορα αμετακίνητος
κι ακατανόητα σταθερός
σαν τον επί των αιώνων έτοιμο
δισκοβόλο του Μύρωνος.
Μια ατέλειωτη εκκίνηση αναμένω.
Το βλέμμα τραχύ, απόμακρο
σε στόχο άγνωστο σε μένα
δε μ' αγκαλιάζει.
Οι μύες σου έτοιμοι για το πέταγμα,
οι φλέβες δονούνται
οι γροθιές κλειστές.
Καλά ζωγραφισμένη ένταση αποκαλύπτεις
Μαρτυριά φυγής.
Ο προορισμός σου άγνωστος.
Κι ο λόγος

Μαρία