Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

"Θείο δώρο"



Ποίηση Νικηφόρου Βρεττάκου
Συλλογή: Κατεβαίνοντας στη σιγή των αιώνων 1933



Ήθελα τάχα, Θεέ μου, να μου κάνεις δώρο
ένα μικρό θεό, στην άκρη αυτού του κόσμου.
Και να 'χει αρχή και τέλος ο μικρός θεός μου
που ήθελα τάχα, Θέ μου, να μου κάνεις δώρο,
να τον χωρεί καλά και με ο εγκέφαλός μου.
Κλεισμένος να πονεί μες το γαλάζιο χώρο...
Ήθελα τάχα, Θεέ μου, να μου κάνεις δώρο
ένα μικρό θεό στην άκρη αυτού του κόσμου...

Κλεισμένος να πονεί μες το γαλάζιο χώρο,
για να τον αγαπώ καθώς τον εαυτό μου.
Κ' ενώ θε να ποθεί το φως κάποιου άλλου κόσμου,
κλεισμένος να πονεί μες τον γαλάζιο χώρο!
Να φεύγει ορμητικός, μα ο κύκλος κάθε δρόμου,
να φέρνει μου ξανά, το θείο σου, Θέ μου δώρο.
Κλεισμένος να πονεί μες το γαλάζιο χώρο,
να κλείνω εγώ αυτόν, κι αυτός τον εαυτό μου.