Σάββατο 7 Μαΐου 2011

Χαίρομαι να σ'ακούω να μπαίνεις
τ'απογεύματα
Φοράω το χαμόγελό μου
και φυγαδεύω το κενό
απ'το παράθυρο.
Στρώνω τους πιο καλούς μου
ηλιανθούς να δώσουν φώς
τριγύρω
και κλείνω τις σκέψεις
στο συρταράκι του κομοδίνου
γι'αύριο.
Είναι καλά και ήσυχα
όταν αλλάζεις το τοπίο γύρω μου.
Εχω φυτέψει και λουλούδια
στη γωνιά σου
στη βεράντα μας
να νιώθεις κι εσύ τον παράδεισό μου.
Κι ας μη φέρνουν τα άνθη τον παράδεισο.
Ξέρω πως αν υπάρχει
βρίσκεται μόνο μέσα μας...