Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

υπομονή


Μην αυτοκτονείς ακόμα.
Περίμενε.
Μπορεί να ξημερώσει.
Κάτι άκουσα, άκου με.
Κάποιος στον τοίχο απέναντι έγραψε καινούριο σύνθημα
Κάτι λέει για τούτη τη ζωή
Κάνε ρε μια νύχτα κόπο ακόμα να το διαβάσεις μόνη σου.
Περίμενε
Άν δεν έχει ενδιαφέρον, πέταξέ του σκατά κι ύστερα σβήσε.
Να περιμένεις λέω. Όχι να κάνεις υπομονή.
Την υπομονή μόνο για κακό σου μπορεί να στην προτείνουν.
Χυδαίοι. Σε γλύφουν σε ξεζουμίζουν και σε ταΐζουν υπομονή...
Με κάνουν να γελάω και να κλαίω μαζί.
Έτσι ώρες ώρες μου 'ρχεται, να μαζέψω τους υπομονετικούς απ' όξω
να βάλω τίποτα καρναβαλίστικα φτερά
να ανεβώ στην ταράτσα και να βουτήξω στο κενό, να πετάξω.
Και να βάλουν τη σκοτωμένη στην εφημερίδα
με τα σκόρπια μυαλά στην άσφαλτο και τα στεγνά αίματα στις άσπρες γραμμές
και θέλω στη λεζάντα να γράφει.."πήγε να κάνει υπομονή".
Να καταλάβουμε επιτέλους
Να ανοίξουμε τα μάτια καμιά φορά
Όχι ρε! Να μην κάνεις υπομονή.
Να πας να αυτοκτονήσεις καλύτερα
αλλά υπομονή μην κάνεις. Ισοδυναμεί με το τίποτα.
Ισοδυναμεί με δειλία...με ανικανότητα!
Να πας για να έχεις μούτρα τουλάχιστο να μπεις ίσαμε την κόλαση.
Να πεις έκανα κάτι ρε! Κάτι! Αλλά, δεν έκανα υπομονή!
Να έχεις λόγο να δώσεις στο θάνατό σου!