Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

Γυρνάς στα νυσταγμένα πρωινά μου
Κολυμπάς μέσα στο ζεστό καφέ
που με ξυπνάει
Καίς στα τσιγάρα
που δεν κόβω
Ψιθυρίζεις κάθε τόσο
στο αυτί μου
όνειρα απο ΄κείνα που δε στέκονται.
Αιμοραγείς απο κάθε πληγή μου που ανοίγει.
Με κοιτάς απο κάθε γωνιά που γυρίζω
να με ησυχάσεις όταν χάνομαι.
Μ'αγκαλιάζεις
και τρέμω σαν πουλί στη βροχή...
σα να΄ναι αλήθεια.
Ως που να ξανάρθει η νύχτα
και χάνεσαι...
Αφήνεις μια γαλάζια σκόνη
καθώς φεύγεις
που έχει απλωθεί για πάντα
μπροστά στα μάτια μου
Κι εκείνη η φωτογραφία.
Σαν απ'το πουθενά
Για πάντα
μπροστά στα μάτια μου
Μεγάλα,  πράσινα μάτια μου ......