Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Χαμήλωσε το φώς,
κλείσε τις άγριες μουσικές.
   έλα...
ακούμπα όπου ακουμπώ.
  σςςςς....
είμαστε οι δυο μας.

και τί θα πεί δέν είν' η αγάπη,
δέν είναι όμορφα;
έλα να δείς πώς ζωγραφίζω την εικόνα σου
δες πώς απλώνει το μολύβι στη σκιά
είσαι πανέμορφος!
θα την κρεμάσω στο μουσείο του μυαλού...

Για δές κι εκεί...
Σου γράφω ένα τραγούδι
μα δε μπορώ να βρώ φωνή
πιο όμορφη απ'τη δική σου,
φωνή,να τραγουδήσει τη λατρεία,
αν θές, τραγούδα μου...

Πάμε κι αλλού
σου φτιάχνω ένα ποίημα
αλλα νομίζω πως,ποτέ δε θα τελειώσει
γιατί το ήθελα να ξεπερνά τα πάντα.
μα..πιο πολύ απ'τα πάντα είσαι 'σύ.
κι αυτό θα είναι το λίγο...

 αν κουραστώ και κοιμηθώ,
να με σκεπάσεις...
αν ακούσεις την ανάσα να λιγώνει
να με φιλήσεις
κι ύστερα φύγε αν πρέπει
εγώ θα αφήνω πάντα 'ι χ ν η
να έρχεσαι,να στεγνώνεις τα δάκρυα