Δεν υπάρχει λόγος

Η φυγή είναι πάντα λύση
Πάντα σωτήρας
και πάντα λύτρωση
Η φυγή απαλλάσει την πράξη απ'τη ματαιότητα

Ποιός θα πιεί να γιορτάσει τη φυγή και δε θα κλάψει;
Ποιός θα δεί την ελπίδα
να καταφέρνει να μπεί εκεί που κοιμήθηκε ο εγωισμός
Ο καλύτερος των δικών σου
Ο ψυχρότερος στα μάτια σου

Έχεις χρόνια ακόμα να με κάνεις να ξεχάσω
Γιατί δεν το θέλεις
Κι εγώ τελικά
πρέπει να το πιστέψω
Αυτό που μας χωρίζει πάντα,
δε με κάνει να κλαίω
κλαίω ίσως γι'αυτό που δε μας δένει ποτέ.
και για το χρόνο
που δεν υπήρξε γιατρός
εγκληματίας όμως.
Ο ανθρωποφάγος χρόνος μας.
Λέω να μην τον αφήσω να με καταβροχθίσει
Μπορεί να έχω ανάγκη το χθές
Μόνο γιατί ποτέ
δεν ήθελα να μιλήσω γι'αγάπη...