Ύστερα,αποκοιμήθηκα

εκεί στη χλόη,

μέσα στα ζεστά σου χέρια

που αγκαλιάζουν δυνατά.

Κι ένιωσα τη γη να δροσίζει

κάτω απ' το κορμί μου,

να ξεδιψάει...

Στάλα στάλα την πότισα,

όλη νύχτα,

κάτω απ' το μισοφέγγαρο

που μύριζε αχνό φως, χλωμό

και πάντα, πάντα λυπημένο.

                                                         
                                                                                                 

Ύστερα μίλησα με το σύμπαν,

συνωμοτικά,

με τα μάτια βαθιά στο σκοτάδι του ύπνου,

που βλέπουν καλύτερα στην αλήθεια.

Διαισθητικά, χωρίς παρεμβολές.

Ύστερα κατά το ξημέρωμα,

μια ψύχρα ανατρίχιασε τ' όνειρό μου

Ένα γλυκό μούδιασμα, ένα χάδι

και ξύπνησα μες στα βουνά,

στα μπράτσα σου.

Και τραγουδούσ' ακόμα πάνω μου

το καλοκαίρι

"νερό βάλε στις χούφτες σου,

νερό,

λευκό μου περιστέρι.            

                              τζιάτζιου μαρία